scott-graham-5fNmWej4tAA-unsplash

Jednoosobowa działalność gospodarcza w Hiszpanii

Jednoosobowa działalność gospodarcza w Hiszpanii

Hiszpański rynek kusi polskich przedsiębiorców, w związku z czym co raz więcej Polaków przybywa do Hiszpanii w celu rozpoczęcia inwestycji na Półwyspie Iberyjskim.

Rozważając rozpoczęcie działalności gospodarczej na terenie Hiszpanii przedsiębiorca ma możliwość wyboru formy, w jakiej owa działalność będzie prowadzona. Może prowadzić działalność na podstawie:

– Jednoosobowej działalności gospodarczej

– Działalności gospodarczej w formie spółki

Najpopularniejszą i najprostszą formą jest jednoosobowa działalność gospodarcza, czyli tak zwane autónomo. W dzisiejszym artykule zajmiemy się właśnie kwestią samozatrudnienia oraz postaramy się opisać krok po kroku procedurę rejestracji jako autónomo.

Kwestie, o których należy pamiętać przed przystąpieniem do rejestracji

W 2007 roku została przyjęta ustawa regulująca sytuację prawną osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą – Estatuto del Trabajo Autónomo.

Obywatele Unii Europejskiej nie muszą się ubiegać o kartę pobytu, ponieważ zgodnie z Dyrektywą 2004/38/WE wymóg ten zniesiono w 2007 roku. Natomiast przed przystąpieniem do rejestracji jednoosobowej działalności gospodarczej należy dopełnić kilku powinności.

W przypadku pobytu na terytorium Królestwa Hiszpanii przekraczającego 3 miesiące, należy pamiętać o dopełnieniu bardzo ważnego obowiązku, jakim jest rejestracja w Centralnym Rejestrze Obcokrajowców (Registro Central de Extranjeros) w celu otrzymania zaświadczenia o członkostwie w Unii Europejskiej (Certificado de Registro de Ciudadano de la Unión).

Każda osoba zamieszkująca na terenie Hiszpanii niebędąca rezydentem tego kraju ma obowiązek posiadać numer identyfikacyjny obcokrajowca (NIE – Número de Identificación de Extranjero). Wniosek o nadanie numeru NIE składa się w Komisariacie Policji lub w Konsulacie Hiszpanii w Polsce, jednocześnie przedstawiając dokument tożsamości wraz z fotokopią. Więcej informacji o tym jak uzyskać numer NIE znajdziecie Państwo w naszym poście: link. Należy również pamiętać, że numer NIE nadawany jest tymczasowo oraz że po upływie 3 miesięcy należy powtórzyć całą procedurę w celu wydania definitywnego dokumentu.

Zanim przystąpimy do zakładania działalności gospodarczej, należy się także upewnić czy w ramach danego zawodu zdobyte w Polsce uprawnienia odpowiadają hiszpańskim wymogom. Bowiem w przypadku niektórych zawodów konieczne jest uznanie kwalifikacji w Hiszpanii oraz wpisanie do odpowiedniej izby zrzeszającej przedstawicieli danego zawodu (Convenios Colectivos), jak np. w przypadku lekarzy, architektów czy adwokatów.

Rejestracja

Aby rozpocząć proces rejestracji należy uzyskać Numer Ubezpieczenia Społecznego (Número de Seguridad Social).  W tym celu należy się udać do hiszpańskiego odpowiednika ZUSu (La Tesorería General de la Seguridad Social) i wypełnić formularz TA1. Osoby posiadające tzw. kwalifikowany podpis elektroniczny mogą dokonać tej procedury online.

Kolejnym krokiem jest udanie się do urzędu skarbowego (Agencia Estatal de Administración Tributaria) i złożenie odpowiedniego wniosku poprzez wypełnienie formularza 036 (pełny) lub formularza 037 (uproszczony). Dokonując rejestracji w Hacienda należy wybrać kos opisujący działalność (Epígrafes del Impuesto de Actividades Económicas).

Następnie należy zarejestrować działalność w ZUSie poprzez formularz TA 0521/1, który składa się we właściwym oddziale ZUS (Delegación de Seguridad Social) w celu rejestracji do systemu przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą (RETARégimen Especial de Trabajadores Autónomos).

Poniżej przedstawiamy grafikę przygotowaną specjalnie dla Państwa, aby pomóc Państwu w zrozumieniu procesu rejestracji:

Jakie podatki musi zapłacić autónomo?

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą ma obowiązek rozliczenia się z VATu (IVA – Impuesto sobre el Valor Añadido) oraz z podatku dochodowego od osób fizycznych (IRPF – Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas). Rozliczenie z dochodów uzyskanych przez przedsiębiorcę może nastąpić na podstawie:

– Opodatkowanie na zasadach ogólnych (Régimen de Estimación Directa – Simplificada o Normal)

– Opodatkowanie ryczałtowe (Régimen de Estimación Objetiva – por Módulos)

Pierwsza forma rozliczania z podatku dochodowego od osób fizycznych dostępna jest dla wszystkich rodzajów działalności, natomiast z opodatkowania w formie ryczałtu mogą skorzystać jedynie autónomos spełniający pewne wymagania.  Gdy wybór formy opodatkowania należy do przedsiębiorcy, najlepiej skonsultować się z profesjonalistą, który doradzi w wyborze najkorzystniejszej formy.

Autónomo ma obowiązek złożyć, co kwartał, deklarację z podatku VAT (składając modelo 303 – odpowiednio do 20 kwietnia, czerwca, października oraz do 30 stycznia). Deklaracji z podatku dochodowego dokonuje się poprzez złożenie modelo 130 (w przypadku opodatkowania na zasadach ogólnych) lub modelo 131 (w przypadku ryczałtu). Termin na złożenie kwartalnej deklaracji dot. podatku dochodowego jest taki sam jak przypadku podatku VAT.

Należy również pamiętać o deklaracji rocznej – zarówno z podatku VAT jak i podatku dochodowego. Deklarację dot. podatku VAT składa się w styczniu za pomocą modelo 390, natomiast podatku dochodowego – w okresie od 2 maja do 30 czerwca za pomocą modelo D-100.

Pozostałe opłaty

Poza odprowadzaniem podatków, autónomo musi uiszczać też składki na ubezpieczenia do Seguridad Social. Należy jednak mieć na uwadze, iż Państwo oferuje liczne bonifikaty dla osób, które dopiero zaczynają działalność gospodarczą czy dla młodych przedsiębiorców. Przez pierwsze 12 miesięcy działalności opłaty te są stałe i wynoszą zaledwie 60 euro miesięcznie.  Po roku przedsiębiorca może skorzystać z redukcji 50% kwoty bazowej, a zatem w okresie od 12 do 18 miesiąca działalności przedsiębiorca zapłaci 141,54 euro, a w okresie od 18 do 24 miesiąca z redukcji 30%, płacąc 198,31 euro. Później składka ta wzrasta proporcjonalnie do dochodów, jakie inkasuje przedsiębiorca, do momentu aż osiągnie górny próg – tj. 283,3 euro.

Kolejnym wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej jest opłata za prowadzenie księgowości. Jest to opłata dodatkowa, ale zdecydownie warta rozważenia. Jest to inwestycja pozwalająca przedsiębiorcy zaoszczędzić czas i skupić się na działalności.

Jeśli są Państwo zainteresowani założeniem działalności gospodarczej w Hiszpanii i poszukują Państwo dodatkowych informacji, zapraszamy do kontaktu z polskojęzycznym prawnikiem: prawohiszpanskie@gmail.com

Nasza kancelaria oferuje również pomoc w zakresie prowadzenia księgowości.

Jedna odpowiedź