październik 2019 - Prawo Hiszpańskie

Podatek od spadków i darowizn

Podatek od spadków i darowizn

Otrzymanie spadku lub darowizny wiąże się w Hiszpanii z obowiązkiem zapłaty właściwego podatku (hiszp. Impuesto sobre Sucesiones y Donaciones). Jednak jego wysokość różni się w zależności od okoliczności – przekazanie darowizny za życia skutkuje zwykle większymi kosztami i podatkami niż pozostawienie majątku w spadku.

We wszystkich Wspólnotach Autonomicznych prawo przewiduje ulgę w wysokości 95% dla małżonka spadkodawcy, a także przy dziedziczeniu nieruchomości będącej głównym miejscem zamieszkania rodziny (hiszp. residencia habitual).

Wspólnoty Autonomiczne mają prawo ulgi powiększyć albo obniżyć kwotę, którą spadkobierca ma obowiązek zapłacić – różnice stawek pomiędzy poszczególnymi Wspólnotami Autonomicznymi są znaczące. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania w obrębie kilku Wspólnot Autonomicznych, obowiązek zapłaty powstaje w tej Wspólnocie Autonomicznej, w której podatnik mieszkał najdłużej w ciągu ostatnich 5 lat. Ponadto, przy dziedziczeniu znaczenie ma także miejsce zamieszkania spadkodawcy lub miejsce, w którym zgromadził większość swoich dóbr.

Na wysokość podatku duży wpływ mają nie tylko ulgi podatkowe przewidziane przez Wspólnoty Autonomiczne, ale w przypadku dziedziczenia również wiek spadkobiercy – osoby, które nie ukończyły 21 lat mogą skorzystać z ulg podatkowych sięgających nawet 100% (między innymi w Asturii, Madrycie, Murcji, Galicji czy La Rioja). Natomiast w Andaluzji, Castilla y León czy Aragonii najbliżsi krewni zostaną zwolnieni z zapłaty podatku, jeśli wartość spadku nie przekroczy górnego limitu ustalonego przez daną Wspólnotę Autonomiczną.

W przypadku darowizn takie Wspólnoty jak Murcja czy La Rioja przewidują znacznie ulgi podatkowe (do 90%) dla najbliższych krewnych.

Podatek od spadków i darowizn a rezydencja poza Hiszpanią

19 lutego 2018 roku Izba Administracyjna Sądu Najwyższego wydała wyrok STS 242/2018, znosząc różnice w traktowaniu osób będących rezydentami Hiszpanii i osób nie posiadających tego tytułu w odniesieniu do podatku od spadków i darowizn. Wcześniejsza regulacja uważana była za dyskryminującą i ograniczającą przepływ kapitału między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, a także państwami trzecimi, co wskazano w wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 3 września 2014 roku, ponieważ nie przewidywała dla osób niebędących rezydentami możliwości skorzystania z ulg podatkowych, które oferują Wspólnoty Autonomiczne, przez co osoby te uiszczały kwoty nawet o 80% wyższe niż rezydenci Hiszpanii.

W związku z tym rząd Hiszpanii wprowadził nowe regulacje w Ustawie o Podatku dochodowym od osób fizycznych (Ley 26/2014) pozwalając osobom niebędącym rezydentami Hiszpanii na zastosowanie korzyści przewidzianych przez Wspólnotę Autonomiczną, z którą istnieje jakikolwiek powiązanie.

Obecnie osoby niebędące rezydentami Hiszpanii traktowane są tak samo jak rezydenci Hiszpanii. Ponadto ustawodawca przewidział możliwość ubiegania się o zwrot nadpłaconych kwot dla osób, które w poprzednich latach zapłaciły wyższą stawkę z uwagi na brak możliwości zastosowania wspomnianych ulg podatkowych.

Poniżej przedstawiamy Państwu tabelki, które odzwierciedlają aktualny sposób opodatkowania spadków i darowizn zarówno dla rezydentów, jak i osób niebędących rezydentami Hiszpanii.

Warto podkreślić, że hiszpańscy rezydenci podatkowi zawsze będą mieli obowiązek uiszczenia podatku w Hiszpanii – także od spadku odziedziczonego zagranicą.

Deklaracja

W przypadku podatku od spadków i darowizn mamy do dyspozycji kilka formularzy w zależności od czynności prawnej z jaką mamy do czynienia. Formularze 660 i 650 mają zastosowanie do spadków, natomiast formularz 651 dotyczy darowizn. Deklarację można przedstawić zarówno osobiście w siedzibie, jak i telematycznie – za pomocą strony internetowej urzędu (hiszp. AEAT – Agencia Tributaria).

Termin na złożenie deklaracji wynosi 6 miesięcy od dnia śmierci spadkodawcy (w przypadku spadku) lub miesiąc od dnia, w którym dokonano czynności (w przypadku darowizny).

W razie pytań lub wątpliwości zapraszamy Państwa do kontaktu z polskojęzycznym prawnikiem: prawohiszpanskie@gmail.com

Prawo Beckhama

Prawo Beckhama

Regimen Especial para Trabajadores desplazados a España

Prawo Beckhama to potoczna nazwa ustawy wprowadzonej po raz pierwszy w 2004 roku i regulującej specjalny system podatkowy dla osób fizycznych przybywających do Hiszpanii w celu podjęcia pracy (hiszp. Regimen Especial para Trabajadores desplazados a España). Celem wprowadzenia Ustawy było zachęcenie utalentowanych i wykwalifikowanych osób do przyjazdu do Hiszpanii w celach zarobkowych. Swoją nazwę zawdzięcza piłkarzowi Davidowi Beckhamowi, który jako pierwszy skorzystał z zawartych w niej regulacji.

Na czym polega Prawo Beckhama?

Prawo Beckhama związane jest z podatkiem dochodowym (hiszp. IRPF – Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas) i umożliwia opodatkowanie tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Hiszpanii i pozwala na zaaplikowanie stałej stawki podatkowej 24% lub 45%.

W przypadku, gdy dochód roczny brutto nie przekracza 600 tysięcy euro aplikuje się stawkę podatkową w wysokości 24%, natomiast powyżej kwoty 600 tysięcy euro – 45%.

Z kolei dywidendy, odsetki i zyski kapitałowe opodatkowane są z zastosowaniem stawki pomiędzy 19 a 23%.

Kto może zastosować Prawo Beckhama?

Aby skorzystać z Prawa Beckhama należy spełnić wymogi przewidziane w Ustawie, większość z nich związana jest z sytuacją ekonomiczną osoby fizycznej.

Prawo do skorzystania z regulacji mają osoby zatrudnione, pracownicy oddelegowani oraz dyrektorzy spółek, a zatem Prawa Beckhama nie mogą zastosować autónomos, czyli podmioty prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą.

Koniecznym warunkiem jest nabycie rezydencji podatkowej w Hiszpanii oraz istnienie związku pomiędzy przybyciem na terytorium Hiszpanii a podjęciem pracy. Ponadto Prawo Beckhama ma zastosowanie w sytuacji, gdy roczny dochód brutto z wynagrodzenia za pracę wynosi co najmniej 60 tysięcy euro. Ustawa stanowi także, że osoba chcąca skorzystać z regulacji nie mogła być rezydentem podatkowym w Hiszpanii w ciągu poprzednich 10 lat i nie może uzyskiwać innych świadczeń na terytorium Hiszpanii.

Jak zastosować Prawo Beckhama?

Oprócz spełnienia wymogów wspomnianych powyżej, zainteresowany powinien w terminie 6 miesięcy od momentu rozpoczęcia pracy na terenie Hiszpanii złożyć formularz 149 (hiszp. modelo 149) w celu nabycia rezydencji podatkowej w związku z przybyciem na terytorium Hiszpanii.

Natomiast termin do złożenia deklaracji dot. podatku dochodowego (hiszp. IRPF – Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas) jest taki sami jak w przypadku systemu ogólnego, a zatem należy jej dokonać od kwietnia do czerwca w roku następującym rok, za który podatnik dokonuje rozliczenia. Należy jednak pamiętać, że podatnicy korzystający z Prawa Beckhama powinni wówczas przedstawić specjalną deklarację – formularz 151 (hiszp. modelo 151).

Z regulacji, które przewiduje Ustawa można korzystać przez pierwsze 6 lat od uzyskania rezydencji podatkowej w Hiszpanii, na które składa się rok, w którym nabyto rezydencję podatkową oraz kolejne 5 lat.

Czy możliwe jest stosowanie Prawa Beckhama przez krótszy okres?

Istnieje możliwość zrezygnowania z aplikowania Prawa Beckhama. Rezygnacji można dokonać w listopadzie lub grudniu i ma ona skutki na przyszłość, tj. od kolejnego roku.

W sytuacji, gdy podatnik nie spełnia już kryteriów przewidzianych w Ustawie zostanie pozbawiony prawa do korzystania z jej regulacji. W przypadku zatajenia informacji ustawodawca przewiduje sankcje oraz obowiązek zapłaty podatku na podstawie prawidłowej stawki podatkowej wraz z odsetkami.

Natomiast w przypadku zwolnienia nie traci się prawa do korzystania z przepisów Ustawy pod warunkiem, że zwolnienie wynikało z przyczyn niezależnych od woli podatnika, okres bezrobocia był przejściowy, a podatnik w krótkim odstępie czasu rozpoczął nowy stosunek pracy. Sytuacja wygląda podobnie w przypadku zmiany pracy – nawet jeśli wynika z woli podatnika to nie traci on prawa do korzystania z regulacji Ustawy.

Prawo Beckhama, a inne obowiązki podatnika

Podatnik korzystający z Prawa Beckhama nie jest zobowiązany do deklaracji aktywów położonych poza granicami Hiszpanii w ramach formularza 720. Natomiast warto pamiętać, że w przypadku posiadania dóbr lub praw majątkowych na terenie Hiszpanii należy uiścić podatek majątkowy (hiszp. Impuesto sobre el Patrimonio) w ramach formularza 714.

W przypadku wątpliwości lub pytań zapraszamy Państwa do kontaktu z polskojęzycznym adwokatem: prawohiszpanskie@gmail.com