kelly-sikkema-LNlzd-Y7orw-unsplash

Certificado digital, czyli hiszpański podpis elektroniczny

Podpis elektroniczny w Hiszpanii

Podpis elektroniczny, a w języku hiszpańskim Certificado Digital to elektroniczny certyfikat potwierdzający tożsamość użytkownika w Internecie.

Kto może wnioskować o podpis elektroniczny?

Podpis elektroniczny mogą uzyskać wszyscy pełnoletni obywatele Hiszpanii oraz obcokrajowcy posiadający NIE (Número de Identificación de Extranjero).

Jak uzyskać podpis?

Podpis elektroniczny jest wydawany przez Fábrica Nacional de Moneda y Timbre, a wniosek należy złożyć online – na stronie internetowej (link). Wówczas system wygeneruje kod, który zostanie przesłany na podany wcześniej przez Państwa adres e-mail. Z kodem, a także z dokumentem tożsamości (paszportem lub dowodem osobistym) i NIE należy udać się do AEAT (Agencia Tributaria) w celu weryfikacji tożsamości oraz uzupełnienia danych – należy pamiętać, że na wizytę w AEAT należy się wcześniej umówić, prosząc o tzw. cita previa (podobnie jak w przypadku pozyskiwania NIE). Po wizycie w AEAT, otrzymają Państwo potwierdzenie na adres e-mail i będą już mogli pobrać podpis elektroniczny. Podpis należy zainstalować na tym samym urządzeniu, z którego wysłano wniosek.

Poniżej przedstawiamy grafikę przygotowaną specjalnie dla Państwa, aby pomóc Państwu w zrozumieniu procesu uzyskania podpisu elektronicznego:

Podpis elektroniczny w praktyce

Podpis elektroniczny może mieć formę aplikacji, którą instaluje się na komputerze i która automatycznie identyfikuje użytkownika. W tym miejscu należy zaznaczyć, że podpis elektroniczny w tej formie jest darmowy – tym bardziej warto go uzyskać, ponieważ jest narzędziem bardzo przydatnym. Umożliwia komunikację i wymianę informacji z urzędami zapewniając bezpieczeństwo i poufność danych podczas korzystania ze stron internetowych poszczególnych instytucji. Podpis elektroniczny umożliwia także dokonanie wielu formalności bez wizyty w urzędzie.

Jeśli są Państwo zainteresowani uzyskaniem podpisu elektronicznego w Hiszpanii i poszukują Państwo dodatkowych informacji, zapraszamy do kontaktu z polskojęzycznym prawnikiem: prawohiszpanskie@gmail.com

romain-dancre-doplSDELX7E-unsplash

Windykacja roszczeń w Hiszpanii

Windykacja roszczeń w Hiszpanii

W poniższym artykule przedstawiamy procedurę postępowania w przypadku, gdy Państwa kontrahent zalega z płatnościami.

Na wstępie jednak warto zaznaczyć, że aby ułatwić wszelkie czynności w dochodzeniu roszczeń zawsze należy pamiętać o spisaniu umowy cywilnoprawnej oraz zaznaczeniu w niej wywodzącego się z tejże umowy obowiązku zapłaty. W celu zabezpieczenia się przez wierzyciela warto również, aby dysponował on fakturą lub innym dowodem, z którego wynika, że obowiązek ten istnieje.

Proces windykacji roszczeń obejmuje czynności dotyczące negocjacji z dłużnikiem,  poprzez uzyskanie nakazu zapłaty i wreszcie postępowanie egzekucyjne.

Czynności windykacyjne krok po kroku

Pierwszym krokiem, w przypadku gdy kontrahent nie płaci należności, jest skontaktowanie się i próba wyjaśnienia przyczyn zalegania z płatnościami.

Następnie, jeśli poprzednie czyności nie przyniosły oczekiwanych rezultatów i kontrahent nadal nie reguluje płatności, należy wysłać wezwanie do zapłaty listem poleconym (tzw. burofax).

Z kolei, jeżeli takie wezwanie również nie przynosi pożądanych skutków należy przystąpić do procesu windykacyjnego.

W Hiszpanii proces windykacji należności dzieli się  na dwa etapy. Na etapie pozasądowym windykacja odbywa się bez udziału sędziego, na etapie sądowym natomiast udział sędziego jest nieunikniony.

Proces pozasądowy

Etap pozasądowy jest korzystny zarówno dla wierzyciela, gdyż nie wiąże się z żadnymi kosztami wstępnymi; jak i dla dłużnika, gdyż nie generuje zwiększenia wymagalnej należności. Ten etap powinien być zawsze prowadzony w asyście adwokata.

W praktyce sprawę windykacyjną rozpoczyna się właśnie od etapu pozasądowego. Polega on na nawiązaniu kontaktu z dłużnikiem i podjęcia kroków skutkujących zapłatą należności. W Hiszpanii proces pozasądowy odbywa się poprzez:

– Pisemne wezwanie do zapłaty (requerimiento del pago). Jest to formalne wezwanie dłużnika do uiszczenia należności, natomiast odbywa się ono bez udziału sądu. Zazwyczaj ustalony zostaje kilkudniowy termin na dokonanie wpłaty.

– Czarna lista dłużników (ASNEFAsociación Nacional de Establecimientos Financieros de Crédito). Przedsiębiorstwa znajdujące się na tej liście, mają często trudności ze znalezieniem nowych partnerów handlowych. Oprócz tego dużo trudniej im jest uzyskać kredyt.

Proces sądowy

Gdy dłużnik odmawia zapłaty na etapie pozasądowym, kolejnym krokiem jest przejście do etapu sądowego. W Hiszpanii istnieją różne możliwości procedur przeciw dłużnikom.

Należy jednak pamiętać, że wstąpienie na drogę sądową wiąże się z pewnymi kosztami. Należą do nich przede wszystkim: opłaty sądowe, honoraria adwokatów, pełnomocników sądowych (procuradores), koszt publikacji ogłoszeń w dziennikach urzędowych, kaucje wymagane w przypadku niektórych apelacji, honoraria biegłych, etc.

W zależności od rodzaju roszczenia oraz jego wysokości mamy na etapie sądowym następujące możliwości:

– Postępowanie upominawcze (Proceso Monitorio).

Jest to specjalna, uproszczona procedura, której celem jest szybkie rozwiązanie konfliktów prawnych i przyznanie wierzycielowi tytułu wykonawczego w przypadku, gdy pozwany nie wnosi sprzeciwu co do pozwu. Jest to szczególnie przydatne dla małych i średnich przedsiębiorców, a także dla wszystkich specjalistów, którzy potrzebują szybkiego i prostego mechanizmu odzyskiwania długów. Dodatkową zaletą jest to, że wstępna petycja skierowana do sądu nie wymaga interwencji prawnika lub radcy prawnego, co skutkuje oszczędnościami dla wierzyciela.

Jest to procedura, w której wierzyciel składa wniosek o wydanie nakazu zapłaty – wówczas musi również przedstawić dokumenty potwierdzające istnienie długu. Sędzia wysyła dłużnikowi nakaz, na który ten ma prawo zareagować w terminie 20 dni. Dłużnik może zapłacić roszczenie lub wystąpić ze sprzeciwem, jeśli się z nim nie zgadza. W takim przypadku sprawa zostanie automatycznie skierowana do procedury zwykłej – w zależności od kwoty na jaką opiewa dług, przyjmie postać juicio verbal lub juicio ordinario.

Stały koszt sądowy wynosi 100 euro (dotyczy tylko osób prawnych) oraz koszt zmienny, obliczany od dochodzonej kwoty, zależny od tego czy roszczeń dochodzi os. fizyczna (0,10%) czy prawna (0,50%).

– Procedura wezwania do sądu przy kwotach głównych do 6000 euro (Juicio Verbal).

Procedura ta stanowi możliwość dochodzenia roszczeń do kwoty głównej w wysokości 6000 euro. Polega ona na wysłaniu pozwu do sądu, na który dłużnik może odpowiedzieć pisemnie. Sędzia ogłasza swoją decyzję pisemnie, może również przesłuchać strony podczas rozprawy.

Takie postępowanie nie wiąże się z dodatkowymi kosztami.

– Procedura wezwania do sądu przy kwotach głównych przekraczających 6000 euro (Juicio Ordinario).

Ta procedura ma zastosowanie w przypadku roszczeń do kwoty głownej powyżej 6000 euro. Procedura taka trwa zazwyczaj od jednego roku do dwóch lat. Wierzyciel wypełnia pozew, na który dłużnik ma prawo odpowiedzieć. Zazwyczaj ma miejsce przesłuchanie wstępne mające na celu ustalenie dowodów oraz świadków.

Ten etap wiąże się z uiszczeniem kolejnych opłat, redukując ich wysokość o koszty poniesione na I etapie. Koszt stały w takim przypadku dla osób prawnych wynosi 300 euro, natomiast osoby fizyczne są z tej opłaty zwolnione.  Koszt zmienny zależy od wartości sporu i wynosi odpowiednio 0,10% dla osób fizycznych oraz 0,50% dla osób prawnych.

– Postępowanie wekslowe (Juicio cambiario).

Na podstawie wystawionych czeków lub weksli sędzia wzywa dłużnika do zapłaty roszczenia w terminie 10 dni. Sędzia może również nakazać zajęcie majątku dłużnika.

– Procedura Europejskiego Nakazu Zapłaty (Requerimiento europeo de pago).

Jeśli mamy do czynienia z niezakwestionowanym roszczeniem międzynarodowym, możliwe jest wszczęcie procedury Europejskiego Nakazu Zapłaty. Europejski Nakaz Zapłaty może być przeprowadzony w prawie wszystkich krajach Unii Europejskiej.

Jest to uproszczone postępowanie w sprawie transgranicznych roszczeń pieniężnych, które pozwany uznał za bezsporne.

Podczas tej procedury wypełniony przez wierzyciela formularz zostaje złożony do właściwego sądu, który wydaje na jego podstawie Europejski Nakaz Zapłaty. Sąd rozpatrzy pozew i, o ile formularz jest prawidłowo wypełniony, powinien wydać europejski nakaz zapłaty w terminie 30 dni. Europejski nakaz zapłaty musi zostać następnie doręczony pozwanemu przez sąd. Jest on automatycznie uznany za wykonalny. Dłużnikowi przysługuje 30 dni na zgłoszenie sprzeciwu. W takim przypadku powód zdecyduje, czy sprawa zostanie przekazana do zwykłego sądu cywilnego, który rozpozna ją zgodnie z prawem krajowym, czy zostanie ona rozpoznana w trybie europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń, czy też postępowanie zostanie zakończone. Natomiast jeśli w terminie 30 dni nie nastąpi reakcja ze strony dłużnika, nakaz zapłaty stanie się prawomocny. Kopia europejskiego nakazu zapłaty, w razie konieczności wraz z tłumaczeniem, musi zostać przesłana do organów ścigania w państwie członkowskim, w którym nakaz ten ma być wykonany. Wykonanie nakazu przebiega zgodnie z zasadami i procedurami krajowymi państwa członkowskiego, w którym wykonuje się europejski nakaz zapłaty.

Procedura ta charakteryzuje się  krótkim czasem trwania oraz niskimi kosztami. W postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty obowiązuje opłata stała w wysokości 100 euro powiększona o kwotę zmienną w wysokości uzależnionej od kwoty dochodzonych roszczeń.

Nasza kancelaria zajmuje się podejmowaniem skutecznych działań windykacyjnych, sądowych i egzekucyjnych przeciwko dłużnikom z Hiszpanii. W razie jakichkolwiek pytań, zapraszamy do kontaktu z polskojęzycznym prawnikiem, który pomoże Państwu odzyskać zaległości: prawohiszpanskie@gmail.com